افراط و تفریط در زیبایی موجب افسردگی است
حجت الاسلام باقرزاده، عضو هیئت علمی موسسه آموزشی امام خمینی (ره) در پاسخ به سئوال خبرنگار شبستان مبنی بر زیبایی و جایگاه آن در اسلام گفت: زیبایی یکی از مقوله هایی است که بحث های زیادی در مورد آن شده و مکاتب زیادی درباره آن شکل گرفته است که هر کدام خاستگاه فرهنگی و فلسفی خاص خود را دارد. به طور طبیعی قابل پذیرش است که هر انسانی خواهان زیبایی است و همه انسان ها به طور طبیعی زیبایی را در ظاهر می بیند و حاضر نیستند آن را نادیده بگیرند و به طور طبیعی خواهان زیبایی و به دنبال زیبایی هستند، امور زیبایی در وجود انسان به طور طبیعی و فطری قرار گرفته است.
وی افزود: چون خدای متعال زیباست و زیبایی را دوست دارد انسان را نیز زیباخواه و زیبادوست آفریده و به دنبال آن است که به صورت ناخودآگاه به سمت خدا حرکت کند و طالب خداست.
حجت الاسلام باقرزاده زیباخواهی انسان را فطری برشمرد و اظهار کرد: انسان ها حاضر نیستند از آن چشم پوشی کنند چون اثبات شده که انسان طالب زیبایی ظاهری است. اسلام در واقع تبلیغ آنچه را می کند که در فطرت او وجود دارد و موانع زیبایی خواهی و زیبایی را از فرد دور می کند و بر مدد وحی مصادیقی از ارزیابی را تبیین و ترسیم می کند و به مدد تشویق به برهان و بینش صحیح از راه عقل هدایت می کند، از راه عقل در پرتو اسلام زیباشناس می شویم نه زیباخواه.
وی اظهار داشت: یک هنرمند که صاحب فضل است به زیبایی هایی می رسد که یک کودک نرسیده و هر دو زیبایی را دوست دارند، انسان هنرمند شناخت زیبایی را دارد، اسلام از کودکی زیبایی را برای او قابل درک و ملموس می کند و انسان در پرتو وحی و بینش وحی و دستورالعمل های دینی و عقلی به یک گرایش های جدیدی دست می یابد که در اثر آن انسان های دیگر گرایش به آن ندارد چون بینش آن را ندارند.
حجت الاسلام باقرزاده در خصوص زیبایی سه دیدگاه را عنوان کرد و افزود: دیدگاه اول زیبایی یک امر نسبی است، در واقع هر انسانی خود تصمیم می گیرد که چه چیز زیباست و یا نیست یعنی یک امر ذهنی است و در مورد آن بحث کردن فایده ندارد و آدم ها آن را زیبا می بینند و چیزی خارج از ذهن انسان نیست و دیدگاه دوم زیبایی در خارج خود وجود ندارد و ما در خارج یک حقیقت داریم که زیبایی است، غیر اینکه یک گل مرکب از برگ و ... و ریشه است و دیدگاه سوم می گوید یک چیز سومی هست که زیبایی عینیت دارد و آن خود گل است.
وی گفت: اسلام می گوید زیبایی یک امر انتزاعی است که از خارج انتزاع می شود و از ارتباط میان واقعیت های خارجی با ذهن خود آن را برداشت می کنیم و یک امر ذهنی نیست و ذهن از هر چیزی نمی تواند زیبایی استخراج کند بلکه از عینیت و واقعیت و تناسب میان آنها استخراج می کند مثلا رنگ ها یک همخوانی و هم سویی دارند این تناسب زیبایی دارد.
عضو موسسه آموزشی و پژوهشی خاطرنشان کرد: اسلام اساسا ارزش ها را از عمق واقعی استخراج می کند و نتیجه اینکه انسان ها را دعوت می کند، هرچه بیشتر واقعیت ها را بفهمند و تناسب های بیشتری کشف کنند تا بیشتر از جهان لذت ببرند. زیبایی ها در اسلام منحصر به زیبایی ظاهری نیستند زیرا واقعیت ها منحصر به ظاهر نیستند، اگر با عقل ارتباط داشته باشند زیبا هستند و اندام به دنبال عمق و وسعت ذرات است.
حجت الاسلام باقرزاده به افراط و تفریط زیبایی را موجب دل مرده شدن فرد دانست و گفت: در این صورت دیگر فرد از طبعیت لذت نمی برد، انسان ها به طور طبیعی طالب زیبایی معنوی هستند تا زیبایی ظاهری به طور مثال شجاعت، علم، ادب، هنر، ایثار، گذشت و غیره، افراط و زیبایی در جامعه غربی موجب شده که زن را به عنوان کالا بنگرند و این باور را بر خود او قالب کردند، تک بعدی نگری در زیبایی ظاهری را مورد توجه قرار دادند و این در واقع یک نوع تجمل گرایی افراطی و زیباگرایی افراطی است.