عشق و عاشقی های دوران نامزدی
دوران نامزدی میتواند در تمامی لحظههای زندگی
آینده ، پایههای محکمی برای شما بسازد تا به وسیلهی آن پایهها، بتوانید با
مشکلات زندگی، دست و پنجه نرم کنید.
کسب آگاهی در دوران نامزدی
دوران نامزدی،
به عنوان شیرینترین و خاطرهانگیزترین دوران زندگی هر زوجی است. در این دوران، دو
طرف میتوانند با روحیهها، خصوصیتها، اخلاقها، نگرشها، باورها و توقعهای
یکدیگر تا حدودی آشنایی پیدا کنند و در مواردی نیز به توافق برسند. این توافقها،
در نتیجهی تبادلنظر و ارائهی نقطهنظرها در زمینهی مسائل مختلف حاصل میشود.
یکی از بهترین توصیهها برای زوجها در دوران نامزدی، این است که تا حد امکان، وقت
خود ار با خانوادهی همسر آیندهشان بگذرانند. توجه به نوع برخورد پدر و مادر
نامزدتان با یکدیگر، همچنین برخورد آنان با فرزندانشان (بهخصوص همسر آیندهتان)
اطلاعات زیادی به شما میدهد. اگر پسر یا دختر در خانوادهای پر از مهر و محبت و
شاد و پویا رشد کرده باشد ، برای همسرش خوشبختی را به ارمغان میآورد.
دلواپسی های دوران نامزدی ( قسمت اول)
هوا خوب بود و آنها تازه مراسم عقد
کنان را از سر گذرانده بودند و چند روز تعطیلی. یکی از دوستهایشان، دعوتشان کرده
بود با هم به یک سفر 2 روزه بروند. هوا خوب بود؛ اما او فکر می کرد زندگی زیاد قشنگ
نیست. هر چه به پدر همسرش اصرار کرده بود، اجازه نداده بود به این سفر بروند. گفته
بود خوبیت ندارد دختر عقد کرده با همسرش برود مسافرت. دو روزی با هم دعوا کرده
بودند و همه چیز را انداخته بودند گردن هم. دو روز تعطیلی را هم مانده بودند خانه
یا رفته بودند توی شهر، دوری زده بودند و برگشته بودند خانه. هوا خوب بود و زندگی
قشنگ، اما او اصلاً نمی توانست بفهمد چرا پدر همسرش اجازه نداده او با زنش برود
مسافرت!
ازدواج، اتفاقی است که برای شکل گیری آن به صورت درست و پایین آوردن ضریب ناکامی
در آن، عوامل مختلفی باید دست به دست هم بدهند. توجه به این عوامل شاید بسیار مهمتر
از تشویق افراد به امر ازدواج است. یکی از مهمترین عواملی که در شرایط پس از ازدواج
اثر می گذارد، دوران آشنایی پیش از ازدواج است. در خانواده های ایرانی، این تجربه،
به شکل دوران نامزدی اتفاق می افتد. پس از برگزاری مراسم اولیه و تصمیم نهایی طرفین
برای ازدواج، تا زمانی که شرایط واقعی و مادی طرفین برای ازدواج فراهم شود و
خانواده ها نیز آمادگی لازم را برای برگزاری مراسم ازدواج و سایر مقدمات زندگی
فرزندانشان پیدا کنند؛ معمولاً مدت زمانی صرف می شود.
این زمان، بسته به شرایط و عوامل مختلف، کوتاه یا بلند است و از چند ماه تا چند
سال به طول می انجامد. مدت زمان بیشتر از یک سال، عموماً برای خانواده ها و خود
همسران ناخوشایند است و می تواند زمینه ساز بروز ناهنجاری های بعدی باشد.
برای دختر خانم ها
چند نکتهی مهم برای دخترخانمها (قبل از برقراری ارتباط
عاطفی عمیق در دوران نامزدی)
در زیر، نکتههایی برای دخترخانمهایی که قصد
ازدواج دارند، ارائه شده که لازم است در دوران اولیهی آشنایی با همسر آیندهشان به
آنها توجه و دقت کافی داشته باشند. باعجله و بدون آگاهی عمل کردن، موجب یک عمر
پشیمانی خواهد شد. به توصیههای زیر که به شما در شناخت مرد مناسب زندگیتان کمک
میکند، توجه کافی داشته باشید:
قبل از درگیری عاطفی، سؤالهای خود را مطرح
کنید
قبل از اینکه درگیر مسائل عاطفی با خواستگارتان شوید، اطمینان حاصل کنید
که با فرد مناسبی طرف هستید! یعنی از اولین جلسات خواستگاری است که شما باید
سؤالهایی را از همسر آیندهی خود بپرسید تا بتوانید تصمیم بگیرید که میتوانید
درگیر مسائل عاطفی بیشتری بشوید یا خیر؟!
قبل از اینکه با او ازدواج کنید و به
قلب شما راه یابد، باید او را مورد ارزیابی و سنجش قراردهید. هرچه اطلاعات بیشتری
در مورد نامزدتان داشته باشید، بهتر میتوانید قضاوت کنید که آیا او شریک زندگی
مناسبی است یا خیر!
به منظور مطمئن شدن از اینکه نامزدتان، مناسب شماست یا نه،
میتوانید در زمینههای زیر از او سؤال کنید:
اقیانوس زندگی دختران
پدری میگوید: «چگونه با دختر هفدهسالهام رفتار
کنم؟»
مادری میپرسد: «چگونه با دختر پانزده سالهام حرف بزنم؟»، «چگونه
میتوانم به دخترم کمک کنم که بهدرستی با احساسها و عواطفش روبهرو گردد؟» و
...
محبت، بال پرواز در کودکان
کودک از زمانی که به دنیا میآید، دارای
غریزهها و تمایلهایی میباشد که برخی از آنها، بالقوه هستند و مانند آتش
زیرخاکستر به وقت خود، فعلیت پیدا میکنند . مانند ثروتاندوزی، امورجنسی و
...
برخی دیگر از تمایلهای کودک، بالفعل هستند یعنی پس از تولد، رشد ونمو
میکنند مانند خوردن، گریه کردن، خوابیدن و ...
کودک در رحم مادر، بهطور کامل،
متوجه کردار، گفتار و هیجان های بیرون، از طریق شریانهای حیاتی مادر میباشد. پس
از تولد نیز بهطور کامل، در معرض کردار و رفتار اطرافیان قرار میگیرد و از سن دو
سالگی به بعد، آمادهی بهرهبرداری میشود . بنابراین، دست نوازش پدر و مادر
بهویژه پدر برای او، دارای اهمیت است.
توصیه میشود مادران و پدران، کودکان را
بر سینه بفشارند تا ضربان قلب آنان با ضربان قلب کودک، درهم آمیخته شود و گرمی و
حرارت محبت را لمس کنند.
آیا روشهای تربیتی دختران با پسران تفاوت دارد؟
پدر
و مادر باید بدانند از آن جایی که تمایل پسران با دختران فرق میکند، در برخی مسائل
هم تفاوت دارند . نباید فراموش کرد که پسران، رفتار با جنس مخالف را از مادر
میآموزند و دختران از پدر یاد میگیرند. بنابراین، اگر پدری طبیعت وجودی دختر
خردسالی را نشناسد و آنطور که خودش میخواهد، با او رفتار کند، این مساله بین پدر
و دختر، فاصله میاندازد.
دختران نیاز دارند کسی به صحبتهایشان گوش دهد نه
اینکه بدون شنیدن احساسهایشان، از ابتدا راهحل ارائه شود. دربارهی پسران نیز
مادران با مشکل مواجه میشوند زیرا پسران حتی اگر کوچک باشند،اعتماد به نفس را در
این میبینند که خودشان از عهدهی مشکلهایشان برآیند و نیاز به کمک بیش از حد یا
ناز و نوازش ندارند.
درک رفتار
برخی از ما بهطورکلی انتظار داریم که دختران
در کارها همراهیمان کنند و پسران، یاغی و تنبل باشند، دختران را همیشه تشویق
میکنیم که به مادرانشان کمک کنند اما از پسران، انتظار کمک نداریم .
رواندرمانی مبتنی بر « تاب آوری»[1]
ساز و کار«انگیزش»[2] در جانوران بر دوش
سامانه آدرنرژیک قرار گرفته است.
سیستم آدرنرژیک یا سمپاتیک بدن جانوران، در هنگام رویارویی جانور با عامل مزاحم
یا مخاطره آمیز بیرونی فعال می شود و جانور را برمی انگیزد تا یکی از دو
گزینه«ستیز» یا«گریز»[3] را برگزیند. در این هنگام، جانور یا درگیر حذف عامل مزاحم
می شود یا خود را از عامل مزاحم دور می کند و در هر دو صورت به آرامشی فوری دست می
یابد. این آرامش فوری بازخورد مثبت[4] به سیستم عصبی مرکزی می دهد و در نتیجه ، از
طریق«شرطی سازی عامل»[5]جانور تقویت می شود که در هر مواجهه با عامل ناخوشایند
بیرونی از دوگانه«ستیز- گریز» استفاده کند.
بسته به این که نخستین پاسخ های آرامش بخش جانور«گریز» باشد یا«ستیز»، جانور
براساس سازوکار«نقش پذیری»[6]استراتژی مقابله ای[7]خود را برمی گزیند. چنین الگوی
رفتاری به طور شایعی در انسان ها نیز مشاهده می شود. در واقع انسان با این الگوی
رفتاری همچنان یک موجود حیوانی[8]باقی می ماند با این تفاوت که الگوی«ستیز- گریز»
او پیچیده تر و نهانی تر[9] می گردد.
در واقع ، این الگو گرچه از دیدگاه «حفظ بقا»[10] کارآمد و مقرون به صرفه است و
موجب حفظ انسان به عنوان یک«گونه»[11] می شود، از دیدگاه«رشد شخصی» الگویی ناکارآمد
است و انسان با این رویکرد، حداکثر یک حیوان باهوش[12] خواهد بود نه یک حیوان
معنوی[13].
از نظر نگارنده، روان درمانی های معطوف به تغییر هیجان(یا به تعبیر عامیانه تر
از حال بد به حال خوب) همگی روش هایی هوشمندانه برای مواجهه(ستیز) یا اجتناب(گریز)
را در مقابل محرک های مزاحم ارائه می دهند و در نهایت منجر به هوشمندتر عمل کردن
این موجود حیوانی خواهند شد.
در روان درمانی معطوف به«تاب آوری» ، هدف تسهیل و توسعه مهارت های«ستیز- گریز»
نیست بلکه هدف بیرون آوردن انسان از این«دوگانه حیوانی»[14] است. در این رویکرد به
جای تلاش برای بیرون آوردن انسان از«رنج»[15] چه با مهارت های عملی(همچون تن
آرامی)[16] و چه با مهارتهای ذهنی(همچون بازسازی شناختی[17] یا تغییر چارچوب[18])،
انسان تشویق می شود تا در رنج خود بماند، بدون اینکه اقدامی صورت دهد. این رویکرد
که شاید برای اولین بار در«تائو ته چینگ»[19]نوشته «لائوتزو»[20] حکیم چینی با
عنوان«عمل با بی عملی»[21] معرفی شد، به جای تلاش برای رفع رنج، موفق به تربیت
انسانی فراحیوانی[22] می گردد.
برخی روش های مبتنی بر « تاب آوری »
.::مرجع کد آهنگ::.
.::دریافت کد موزیک::.